Pierwsze wrażenie

Ogrodzenie można włączyć w kompozycję ogrodu.

Ogrodzenie, graniczny element posesji, jest zwykle traktowane jak fasada i wizytówka położonej w jego obrysie nieruchomości.

Myśląc o ogrodzeniu, nawet własnym, widzimy je oczami przechodnia - a więc od zewnątrz. Uwagi o utrzymywaniu atrakcyjnego wyglądu ogrodzenia od strony ogrodu są truizmami, o których jednak nie po­winniśmy zapominać. Często cechy pożądane, gdy myślimy o ogrodzeniu „od zewnątrz", utrudniają osiąganie efektów korzystnych z punktu widzenia osoby patrzącej sprzed domu.

I tak na przykład wysokie, solidne i szczelne mury, mające osłaniać wnę­trze posesji, najczęściej budowane wokół działek położonych poza zwartą za­budową, mogą tworzyć klaustrofobiczne ogrodowe wnętrza, zabezpieczone nie tylko przed intruzami, ale i przed okolicznym pejzażem, powiewami wia­tru, a nawet słońcem. I na odwrót: lekkie, ażurowe parka­ny, pozwalające do woli podziwiać stojące za nimi rezydencje, nie chronią intymności ogrodowego życia. W ta­kich sytuacjach niezawodna jest zieleń, która przesłaniania ażury przęseł, ale też błędy i niedociągnięcia architektu­ry, łagodzi kanty, ożywia monotonne płaszczyzny. Nawet zimny betonowy mur otulony gąszczem roślin - staje się miękką, zieloną ścianą. Opierając o niego pergolę, kratkę podtrzymu­jącą pnącza, czy wykorzystując go jako tło do botanicznych ekspozycji, włączymy go do tworzenia ogrodowych wnętrz.